Het is binnenkort mogelijk om sojabonen te oogsten die een flinke hoeveelheid varkensvlees bevatten. Dat is het resultaat van een bijzondere vorm van genetische manipulatie: in sojabonen is een stukje genetisch materiaal van varkens ingebouwd. Dit product wordt 'piggy sooy' genoemd, een engelstalige woordspeling van pig (varken) en soy (soja). In Nederland en Europa zal het niet te koop zijn.
'Met vlees-smaak'
Deze technische vondst kan een revolutionaire doorbraak betekenen in de zoektocht naar echt goede vleesvervangers, of beter: eiwit waarvoor geen dieren hoeven te worden gefokt en gedood. Sojabonen zijn van zichzelf al zeer eiwitrijk. Door het inbouwen van een varkens-gen zullen de bonen tot wel ruim 20% 'vlees-eiwitten' bevatten, en zullen daarom zeer geschikt zijn om producten te maken 'die naar vlees moeten smaken'.
Om welke specifieke eiwtten het precies gaat, wil producent Moolec nog niet onthullen, omdat er nog een octrooi-aanvraag loopt. De algemene verwachting is dat het gaat om een ijzerhoudend spier-eiwit, bijvoorbeeld myoglobine, dat verwant is aan het hemoglobine dat bloed zijn rode kleur geeft.
Hele boon eten
Jaren geleden lukte het al om genen voor een dierlijk eiwit in te bouwen in een tabaksplant. Lastig daarbij was dat vervolgens het eiwit uit die plant moest worden gewonnen, wat een ingewikkeld en duur proces is. Bij sojabonen hoeft dat allemaal niet: die zijn toch al in zijn geheel te eten. Wereldwijd worden enorme hoeveelheden sojabonen verbouwd, voor mensen en voor veevoer; alle onderdelen van die plant (olie, meel, restanten) kunnen worden benut.
Is dit vega?
Interessant is om te zien hoe vegetariërs en veganisten zullen reageren op producten met piggy-sooy. Het levert rijk eiwit op waarvoor geen dieren hoeven te worden gedood, maar het vereist wel genetisch gemanipuleer, wat sommigen ook tegen borst stuit.
Eerder al bleek het mogelijk om 'kweek-vlees' te maken, waarbij spierweefsel van dieren in een fabriek wordt opgekweekt. Nadeel hiervan is dat de opkweek bijzondere voedingsstoffen vereist, die de productie van dit eiwit mogelijk zelfs minder duurzaam maakt dan gewone veehouderij.