Graan eten wij vooral in de vorm van brood, in vele soorten. Brood bakken lukt het beste met de zogeheten harde tarwe, die om te groeien meer warmte nodig heeft dan het Nederlandse kimaat doorgaans biedt. Het Nederlandse graan wordt vooral gebruikt als veevoer.
In de vorm van koek verdwijnt er ook veel graan in onze magen, altijd in combinatie met vrij veel vet en vooral suiker. Een heel gezonde vorm van graanconsumptie is muesli of cruesli of andere vormen van ontbijt'cereals'. Maar dan bij voorkeur niet de extra zoete varianten cruesli.
Pasta, couscous
In de hele wereld wordt veel tarwe gebruikt voor de productie van pasta: macaroni, spagetti en dergelijke. In Noord-Afrikaanse landen wordt veel couscous gegeten - dat is gemaakt van tarwegries.
Helaas zijn er ook mensen die granen, vooral tarwe, moeilijk verdragen. Oorzaak daarvan zijn voornamelijk de eiwitten ('gluten') in het graan. Coeliakie-patiënten kunnen die eiwitten niet verteren.
Zetmeel
Een graankorrel bestaat voor 60 tot 75 procent uit zetmeel, 
voor 7 tot 12 procent uit eiwit, een half tot 5 procent vet en circa 16 procent water. Het bevat vitamine B, dat vooral in het schilletje direct rond de korrel (niet in het kaf) zit. In gemalen vorm (meel) is het ook nog eens maandenlang goed te houden – maar kijk uit voor beestjes, zoals insecten en muizen, want die houden er ook van.